De appels

Ik krijs, ik vlieg
land in jouw boom
bezie jouw koninkrijk

in dwarrelend groen groeien
jonge knoppen tot blozend
roze wangen en blank vlees

mijn klauw grijpt de vrucht
ik spring en traag
wiekend stijg ik op

in schaduw zingend vleugellied
belooft het ooft goden en reuzen
rimpelloos rijpen in septemberlicht

steels kijk ik om
je ziet mij gaan je
gouden gift nu een prooi.